Dat de Dinkellandse wethouder Annette Zwiep (Lokaal Dinkelland) tegen beter weten in maar liefst twee gele kaarten negerend toch blijft zitten is niet in het belang van haar zelf en de lokale politiek.

Het schaadt zelfs het aanzien van de gemeenteraad dat het CDA niet de durf had om de wethouder met een motie van wantrouwen naar huis te sturen. Woordvoerder Jogems somde in zijn bijdrage aan het debat tal van argumenten op waaruit bleek dat de CDA-fractie onvoldoende vertrouwen heeft in Zwiep.

De christen democraat sloeg de spijker op zijn kop met de constatering dat de wethouder de gemeenteraad aantoonbaar te laat, onvolledig en zelfs onjuist heeft ingelicht over het DinkellandWerkt!-debacle.

,,U wist al in september 2014 dat er tekorten waren, maar kwam daar pas veel later mee voor de draad, ontkende het zelfs en kwam er pas maanden later mee naar buiten. In de tussentijd waren de tekorten aanzienlijk opgelopen''.

Dit vernietigde oordeel had tot het vertrek van Zwiep moeten leiden. De gemeenteraad die niet goed wordt geínformeerd kan zijn controlerende taak namens de bevolking niet uitvoeren en daarmee komt de lokale democratie in gevaar.

Dat het CDA niet bereid was om de daad bij het woord te voegen door een motie van wantrouwen in te dienen, heeft alles te maken met het feit dat de Dinkellandse politiek nog niet volwassen is. Iedere zichzelf respecterende raad had deze wethouder al lang naar huis gestuurd.

De politieke mores is in Dinkelland nog niet zo ontwikkeld dat er wordt afgerekend. Er is moed voor nodig om de wethouder van de coalitiepartner weg te sturen. Dat had onvermijdelijk tot een collegecrisis geleid. Dat wil het CDA niet op haar geweten hebben, want wie breekt moet dat doorgaans met zetelverlies bij de verkiezingen bekopen. Daar weet het CDA in Dinkelland alles van.

Zwiep moet het zelf ook niet willen om zonder het vereiste 100 procent vertrouwen in een glazen huis en onder een vergrootglas haar werk te moeten doen. Zij doet er verstandig aan om het kerstreces te benutten om de balans voor zichzelf op te maken. Zij zal voor haar zelf de vraag moeten beantwoorden: kan ik zo nog wel functioneren?

Dan kan ook zij niet anders dan tot de conclusie komen dat het verstandig is om de eer aan zichzelf te houden. Blijven zitten is niet meer dan uitstel van executie. Haar (dis)functioneren komt weer aan de orde als de bevindingen van de Lokale Rekenkamer in de gemeenteraad aan de orde komen.

Zonder op het rapport vooruit te willen lopen, kan zelfs een kind de voorspelling doen dat wethouder Zwiep een vernietigend oordeel te wachten staat. Stapt Zwiep dan wel op?

Er komt een moment dat ze niet langer te handhaven is en gewoon wordt weggestuurd. Die pijnlijke afgang kan zij zelf voorkomen door de eer gewoon aan zichzelf te houden door zelf haar ontslag in te dienen.

Dat is in het belang van de gemeente en haar zelf!